Nasze doświadczenia wskazują, że hydrodekompresja, jako metoda leczenia cieśni nadgarstka, jest bardzo skuteczna – ponad 90% Pacjentów odczuwa poprawę. Codzienne przykre dolegliwości mrowienia, drętwienia i bólu (także w nocy) zmniejszają się lub całkowicie ustępują. Dodatkowym czynnikiem wspomagającym osiągnięcie jeszcze
Początkowo zespół cieśni nadgarstka objawia się sporadycznym drętwieniem i bólem palców. Potem jednak dolegliwości te się nasilają tak bardzo, że w nocy nie można zasnąć. Jeśli zawiedzie leczenie nieoperacyjne, a ból nie ustaje lub wręcz się nasila, zalecana jest operacja zespołu cieśni kanału nadgarstka. Zabieg polega na zwiększeniu przestrzeni w kanale nadgarstka przez przecięcie więzadła poprzecznego. Dzięki temu ucisk nie powraca. Jak wygląda zabieg na cieśni nadgarstka?Zespół cieśni nadgarstkaKanał nadgarstka to tunel ograniczony od dołu i po bokach przez kości, od góry zaś przez więzadło poprzeczne nadgarstka. Wewnątrz przebiegają: nerw pośrodkowy i ścięgna mięśni zginaczy cieśni kanału nadgarstka jest zaburzeniem funkcji nerwu pośrodkowego w następstwie przewlekłego ucisku. W zdecydowanej większości przypadków występuje idiopatyczny zespół cieśni nadgarstka, czyli taki, którego przyczyny nie są zespołu cieśni kanału nadgarstka sprzyja wykonywanie ręką powtarzających się czynności: wielogodzinne korzystanie z komputera, praca fizyczna, czynności domowe, forsowna jazda na rowerze czy intensywna gra na instrumentach. Nieustanne przesuwanie się ścięgien w kanale nadgarstka drażni więzadło poprzeczne, co powoduje jego przerost. W rezultacie przestrzeń w kanale znacząco się zmniejsza i dochodzi do ucisku przebiegających w nim naczyń krwionośnych i samego innych powodów wywołujących zespół cieśni nadgarstka wyróżniamy też źle wygojone złamania lub zwichnięcia w obrębie nadgarstka,zmiany zwyrodnieniowe,choroby reumatyczne,choroby endokrynologiczne (cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy akromegalia),ciąża i związane z nią obrzęki (szczególnie w trzecim trymestrze),umiejscowione w kanale nadgarstka tłuszczaki, gangliony, kostniaki czy krwiaki,zapalenia kości i szpiku,zaburzenia hormonalne. Bezpośrednią przyczyną powstawania zespołu cieśni nadgarstka jest wzmożony nacisk nerwu pośrodkowego w obrębie tkanek nadgarstka. Zwiększone ciśnienie powoduje zaś niedokrwienie, przygniecenie lub czasem nawet trwałe, nieodwracalne uszkodzenie Udowodniono, że kobiety chorują na zespół cieśni nadgarstka trzy razy częściej niż mężczyźni. Dolegliwości dotyczą zaś na ogół ręki dominującej. Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?Pierwszym sygnałem zespołu cieśni nadgarstka są ból i drętwienie palców (kciuk, wskazujący, środkowy i część serdecznego), które budzą w środku nocy. Na początku pierwszego stadium choroby zdarza się to rzadko. Potem dolegliwości mogą pojawiać się w ciągu nocy wielokrotnie. Ból promieniuje do przedramienia czy nawet drugim stadium choroby drętwienie i ból występują także w ciągu dnia. Nasilają się zwłaszcza w trakcie wysiłku (np. podczas prowadzenia samochodu czy jazdy na rowerze). Może temu towarzyszyć pogorszenie sprawności manualnej przy czynnościach wymagających większej precyzji: szyciu, obieraniu warzyw czy robieniu trzecim stadium zespołu cieśni nadgarstka wymienione powyżej objawy nasilają się i towarzyszą im zaniki mięśniowe. Pacjentom może się wydawać, że choroba ustępuje, bowiem nocą bolesne drętwienie palców czasem staje się mniej dokuczliwe. Tymczasem to sygnał pogłębiania się zmian degeneracyjnych nerwu objawy zespołu cieśni nadgarstka to: drętwienie,uczucie mrowienia,pieczenie,osłabienie mięśni ręki,kłucie i obrzęk nadgarstka,ból promieniujący do przedramienia,pogorszenie się sprawności manualnej ręki,brak precyzji ruchów podczas najprostszych miarę postępu choroby widoczne stają się zaniki mięśniowe w okolicy kłębu, zaś chorzy odczuwają osłabienie siły mięśni ręki. Może się to objawiać problemami w utrzymaniu przedmiotów w ręce, zmniejszeniem siły bardzo zaawansowanych przypadkach tej choroby może dojść do trwałego nieodwracalnego uszkodzenia nerwu pośrodkowego, zaniku mięśni kłębu kciuka i części mięśni wewnętrznych dłoni, co powoduje utratę pełnej funkcji chwytnej wygląda diagnostyka zespołu cieśni nadgarstka?Podczas wizyty u specjalisty najczęściej wystarczają wywiad i testy kliniczne: sprawdzenie sprawności manualnej i czucia w palcach. Lekarz bada, czy chory zdoła wykonać pewne czynności oraz jakie dolegliwości towarzyszą określonej pozycji ręki (np. maksymalnym zgięciu w nadgarstka). Zdarza się, że potrzebna jest też elektromiografia (EMG), umożliwiająca zbadanie szybkości przewodnictwa nerwu i cech odnerwienia mięśni kłębu lub ultrasonografia uwidaczniająca obrzęk i pogrubienie nerwu, zaburzenie jego struktury włókienkowej oraz obecność innych dodatkowych struktur w obrębie kanału, mogących wtórnie powodować ucisk (ganglion, zapalenie pochewek ścięgnistych i inne wcześniej wymienione). Wykonanie EMG jest istotne nie tylko ze względu na rozpoznanie i kwalifikację do operacji. Może okazać się przydatne również w ocenie powrotu funkcji nerwu po operacji i stwierdzenia czy następuje zespołu cieśni nadgarstkaW przypadku, gdy pacjent stawi się u ortopedy w początkowej fazie choroby, może się okazać, że w leczeniu wystarczą metody nieoperacyjne. Wśród nich wyróżniamy:przyjmowanie leków przeciwzapalnych, fizykoterapię z zastosowaniem jonoforezy, ultradźwięków czy prądów TENS,krótkotrwałe unieruchomienie ręki w ortezie, dla zlikwidowania obrzęku i stanu zapalnego ścięgien,podawanie do kanału nadgarstka sterydów, które mają zlikwidować stan zapalny, ale przy tym niszczą tkanki (przerośnięte pochewki ścięgien).Dolegliwości bólowe łagodzą ultradźwięki, laser, krioterapia oraz jonoforeza. By zmniejszyć ból nadgarstka, stosuje się również różnorodne ćwiczenia. Gdy jednak nie będzie poprawy lub dolegliwości powrócą, konieczna może być operacja. Lekarz zaleci więc zabieg polegający na zwiększeniu przestrzeni w kanale nadgarstka przez przecięcie więzadła poprzecznego (dzięki temu ucisk nie powraca).Ważne: Lepiej nie odwlekać operacji, bo w konsekwencji może dojść do nieodwracalnego uszkodzenia nerwu pośrodkowego i utraty czucia w dłoni. Zespół cieśni nadgarstka – operacjaOperacje zespołu cieśni nadgarstka należą do zabiegów rutynowych i z reguły przebiegają bez powikłań. W okresie rehabilitacji zaleca się wykonywać delikatne masaże dłoni oraz mało intensywne ćwiczenia usprawniające. Co trzy dni powinno się zmieniać opatrunki, aby rana goiła się szybciej. Odpowiednia higiena i podawanie środków aseptycznych zmniejszą zaś ryzyko wystąpienia infekcji na cieśni nadgarstka przeprowadza się metodą otwartą lub endoskopową. Cieśń nadgarstka – operacja metodą otwartą Jest to technika zdecydowanie bardziej inwazyjna, która polega na wykonaniu przez lekarza chirurga nacięcia w środkowej linii dłoni. Dzielimy ją na 2 sposoby:1. Klasyczną, z pełnego dostępu do kanału nadgarstka, z odsłonięciem nerwu na odcinku ok 3 cm i często uwidocznieniem jego gałęzi ruchowej do kłębu. Jest to zabieg o większej inwazyjności i wiążący się często z powstaniem znacznej blizny zarówno w obrębie kanału nadgarstka, jak i Małoinwazyjną, gdzie dostęp nie przekracza 15 mm. Wymaga doświadczenia od ortopedy tak, żeby nacięcie skóry dokładnie odpowiadało poziomowi więzadła. Potrzebne też są odpowiednie podważki i malutki automat do rozwierania rany. Dzięki temu dochodzi do przecięcia więzadła na całej długości, ale ze znacznie mniejszą inwazją w obrębie kanału nadgarstka i powstaniem jedynie malutkiej blizny na skórze. Zabieg taki trwa nie więcej niż 15 minut i wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Nie stosuje się po nim ortezy ani szyny metoda operowania zespołu cieśni nadgarstkaZabieg uwolnienia nerwu można też wykonać w asyście endoskopu - pozwala to na dokładną wizualizację przecinanych tkanek, w tym więzadła oraz samego nerwu. Sam przebieg gojenia oraz wynik końcowy nie różni się jednak od zabiegu wykonanego techniką małoinwazyjną na nadgarstka – operacja na NFZPo odbyciu wcześniejszej konsultacji chirurgicznej możliwa jest operacja zespołu cieśni nadgarstka w ramach refundacji z Narodowego Funduszu Zdrowia. Wszystkie zabiegi refundowane wymagają wcześniejszego skierowania. Minusem jest jednak czas czekania na zabieg, chory wpisuje się bowiem na listę oczekujących na operację. Z reguły pacjent nie ma też wpływu na to który lekarz i jaką metodą będzie operował. Stąd wielu pacjentów decyduje się na zabieg wykonany w prywatnej pozabiegoweRehabilitacja po operacji cieśni kanału nadgarstka nie jest ani długotrwała, ani intensywna (i nie zawsze konieczna), bo sam zabieg w większości przypadków przywraca pacjentowi pełną sprawność ruchów. Najczęściej dolegliwości bólowe po zabiegu małoinwazyjnym i endoskopowym utrzymują się nie dłużej niż 10-14 dni, a po zabiegu na otwarto o około tydzień dłużej. Trzeba mieć jednak na uwadze, że wiele czynników - doświadczenie operatora, drobne detale związane z samą operacją, wiek pacjenta, długość trwania ucisku nerwu przed zabiegiem, witalność tkanek miękkich i zdolność do tworzenia blizny - ma istotne znaczenie w powrocie do pełnej funkcji. Nie bez znaczenia jest też subiektywny indywidualny sposób odczuwania bólu, niezależny od rodzaju zabiegu i podkreślają, że ćwiczenia rehabilitacyjne mają najistotniejsze znaczenie przy nieoperacyjnym leczeniu cieśni nadgarstka. Po wykonanym zabiegu ich rola jest nieco podstawowe ćwiczenia po operacji cieśni nadgarstka:pacjent wyciąga przed siebie obie ręce, zgina dłonie w nadgarstku w górę, po czym prostuje palce i wytrzymuje w tej pozycji licząc do pięciu; prostuje dłonie w nadgarstkach i delikatnie ugina palce, rozluźniając mięśnie;pacjent trzyma ręce wyciągnięte do przodu, mocno ściska obie dłonie w pięści i – liczyć do pięciu – zgina dłonie w nadgarstkach w dół, cały czas zaciskając pięści (ponownie licząc do pięciu); następnie musi wyprostować ręce w przegubach, lekko ugiąć palce i znów policzyć do pięciu;pacjent opuszcza ręce wzdłuż tułowia i „strzepuje” dłonie licząc do czyli najczęstsze pytania o operację cieśni kanału nadgarstka Ile trwa zabieg cieśni nadgarstka? Czas zabiegu zależy od tego, czy przeprowadza się go metodą otwartą, małoinwazyjną, czy endoskopową. W przypadku metody otwartej czas ten to zwykle nie więcej niż 40 minut, zaś przy metodzie małoinwazyjnej może on wynieść zaledwie kilkanaście minut. Czego nie wolno po operacji cieśni nadgarstka? Po operacji cieśni nadgarstka nie wolno obciążać operowanej ręki. Należy unikać tarcia czy drapania rany pooperacyjnej. Do czasu całkowitego wygojenia rany nie wolno smarować jej kremami kosmetycznymi i preparatami przeciwko bliznom. Rany nie wolno również moczyć. W czasie dochodzenia do formy po operacji niewskazane jest palenie papierosów oraz picie alkoholu. Zalecana jest również profilaktyka, czyli np. unikanie korzystania z narzędzi wibracyjnych czy układania nadgarstka w pozycjach wymuszonych. Ile L4 po zabiegu cieśni nadgarstka? Długość zwolnienia lekarskiego po operacji zespołu cieśni nadgarstka uzależnia się od rodzaju i intensywności wykonywanej pracy. Przy lżejszych fizycznie zawodach zaleca się średnio 3-4 tygodnie wolnego, jednak ciężka praca fizyczna może wiązać się np. z dwumiesięcznym zwolnieniem lekarskim. Jak postępować po operacji cieśni nadgarstka? Po operacji cieśni nadgarstka pacjent musi obserwować, czy w ranie nie wystąpił stan zapalny (obrzęk czy zaczerwienienie). Ranę należy przecierać codziennie środkiem przeznaczonym do dezynfekcji skóry. Wskazane jest też unieruchomienie nadgarstka ortezą (nie trzeba unieruchamiać kciuka, należy unikać zgięcia i przeprostu w nadgarstku). Operowaną rękę należy odciążyć przez 3-4 tygodnie od zabiegu. W razie bólu można stosować np. okłady z woreczków z lodem. Operacja cieśni nadgarstka – opinie pacjentówPoniżej przeczytasz opinie pacjentów, którzy zdecydowali się na operację cieśni nasgarstka. Wszystkie zamieszczone komentarze pochodzą od osób, które zapisały się na zabieg za pośrednictwem naszego portalu, dzięki czemu są one w 100% rzetelne i bardzo, bardzo zadowolony OperowanyBardzo profesjonalne podejście lekarza chirurga i miła obsługa Pani pielęgniarki. Miejsce po zabiegu goi się lekarz, z jakim miałem ostatnio kontakt. JerzyZabieg się udał, nie czułem bólu, teraz czekam na wizytę ponownie potrzebował pomocy, z pewnością bym się zjawił w Medicus Bonus w Poznaniu jeszcze raz KrzysztofZabieg przebiegł nie wiem kiedy. Bezboleśnie, w atmosferze dobrego humoru i dowcipnych minut :) Izabela POperacja bardzo sprawna i bez komplikacji. Czas trwania około 15 minut od czasu wejścia na sale (expres).Remedium i jest ok. Sławek RJestem zadowolony, pełny dziękuje Małgorzata Mzabieg przeprowadzony sprawnie i bezboleśnie. jestem bardzo zadowolona. jeszcze raz DziękujęSprawna opieka MarekZabieg przebiegł bezproblemowo, jak na razie wyniki są służba zdrowia ma z czego brać przykład Bogdan BSzybko i bezboleśnieProfesjonaliści MartaOperacja minęła szybko i bez zadowolona z usługi kliniki MaraZabieg przebiegł bez problemów... w milej atmosferzeUmów wizytę!Jeśli Ty także chcesz poddać się operacji cieśni nadgarstka, nie wahaj się dłużej - skontaktuj się z nami. Nasz doradca bezpłatnie przedstawi Ci pełną ofertę spośród 89 klinik w Polsce wraz ze szczegółowymi cenami. Pomoże również w umówieniu wizyty konsultacyjnej u wybranego specjalisty na dogodny do nas: (telefon czynny pon - pt, w godz. 8:00 - 18:00)Źródła: Tomik B., "Tomik B.: Zespoły cieśni w chorobach ogólnoustrojowych [w] Zespoły z ucisku diagnostyka i leczenie", Medycyna Praktyczna, 15–20, Kraków, 2003, ISBN: 83-89015-67-6 Makowiec-Dąbrowska T., Sinczuk-Walczak H., Jóźwiak ZW., Krawczyk-Adamus P., "Sposób wykonywania pracy jako czynnik ryzyka zespołu cieśni nadgarstka", Medycyna Pracy, 58(4): 361-372,, 2007, ISSN: 0465-5893 Brhel P., Dufek J., Rihova A., Barticka M., "Rozwój zespołu cieśni nadgarstka( (ZCN) po stwierdzeniu choroby zawodowej", Medycyna Pracy, 54 (1): 17-21, 2003, ISSN: 0465-5893 Medycyna Praktyczna, "Zespół kanału nadgarstka" ( Puls Medycyny, "Zespół cieśni nadgarstka coraz powszechniejszy" ( Puls Medycyny, "Biurowa dolegliwość od myszki i klawiatury" (
Osoby z zespołem cieśni nadgarstka mogą liczyć na parę metod leczenia tej przypadłości. W zależności od stanu i zaawansowania powikłania zespołu cieśni nadgarstka. W początkowym stadium leczenia, gdy stan według rokowania nie jest zaawansowany, stosuje się fizykoterpię i noszenie opaski uciskowej na nadgarstku.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstkaZespół cieśni nadgarstka powstaje na skutek intensywnego i długiego ucisku nerwu pośrodkowego, który biegnie kanałem w nadgarstku. Jego przyczyną jest obrzęk zapalny nerwów oraz tkanek otaczających, jak również pourazowe lub zwyrodnieniowe zacieśnienia ograniczonej przestrzeni kanału nadgarstka. Objawy schorzenia to początkowo uczucie mrowienia w nadgarstku i w palcach (oprócz palca małego, którego mrowienie nigdy nie dotyczy), w miarę rozwoju choroby postępuje zanik mięśni kłębu, osłabienie chwytu i brak możliwości zaciśnięcia ręki w pięść, brak precyzji oraz wypadanie przedmiotów trzymanych w rękuForma rozliczenia:Usługa płatnaUsługa dostępna w ramach abonamentów lub ubezpieczeń: bezpłatnie, z rabatem lub dopłatąUsługa dostępna:W placówceZarezerwuj wizytęPlacówki, w których zrealizujesz usługęSzczegółyLeczenie nieoperacyjne przeprowadza się nakładając na dłoń specjalną gipsową łuskę, jednak najczęściej stosowaną metodą jest zabieg chirurgiczny. Przeprowadza się go w znieczuleniu regionalnym (znieczulenie kończyny) - wykonując nacięcie w okolicy nerwu. Jest to tzw. operacja otwarta, zabieg można jednak wykonać techniką endoskopową lub otwartą małoinwazyjną. Im szybciej przeprowadzi się zabieg, tym lepsze są wyniki leczenia operacyjnego, a co za tym idzie, ustąpienie n. med. Jarosław StrycharSpecjalizacja:chirurgia rękiZarezerwuj wizytęArtykuły o zdrowiuCo to jest jaskra? Objawy, przyczyny i sposoby leczenia jaskryJaskra to obok zaćmy najczęściej występująca choroba oczu. Stanowi jedną z głównych przyczyn ślepoty. Zgodnie z szacunkami Światowej Organizacji Zdrowia na jaskrę choruje około 80 milionów osób z grupy wiekowej 40–80 lat. Główną przyczyną jej powstania jest nadmierny wzrost ciśnienia wewnątrz gałki to jest zaćma? Objawy, przyczyny i sposoby leczenia kataraktyZaćma to choroba oczu, która jest w stanie doprowadzić do ślepoty. Najogólniej można powiedzieć, że jest to zmętnienie soczewki oka. Specjaliści szacują, że zmaga się z nią około 20 milionów ludzi na świecie. Ta choroba może się rozwinąć w każdym wieku, lecz najczęściej jest obserwowana u osób grypa i inne choroby układu oddechowego u dorosłychInfekcje układu oddechowego to jedne z częściej występujących zakażeń w społeczeństwie. Ich rozpoznawaniem i leczeniem zajmuje się lekarz pierwszego kontaktu, choć w przypadku tych wywołujących groźniejsze powikłania, takich jak COVID-19 czy grypa, może być konieczna konsultacja pulmonologa.
Po zabiegu pacjent może powrócić do codziennych aktywności niemal natychmiast. Musi jedynie przez kilka dni unikać dźwigania ciężkich przedmiotów oraz pracy przy komputerze. Co ważne, hydrodekompresja w przypadku zespołu cieśni nadgarstka jest bezpieczna – nie ma ryzyka uszkodzenia nerwu.
Zespół cieśni nadgarstka jest najczęściej występującą neuropatią nerwów obwodowych. Przyczyną wywołującą ten stan chorobowy jest przewlekły ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka [6]. Szacuje się, że w populacji polskiej występuje u 1,5% społeczeństwa [3]. Pierwszymi dolegliwościami sygnalizującymi zespół cieśni kanału nadgarstka mogą być brachialgia, sztywność poranna, zaburzenia czuciowe i ruchowe, głęboki, tętniący ból (może promieniować do przedramienia) i parestezje o typie mrowienia, drętwienia i cierpnięcia kciuka, palca II, III, a także promieniowej połowy palca IV. Charakterystyczne w początkowym stadium jest występowanie/nasilenie się objawów nocą. Prawdopodobnie związane jest to z obecnością obrzęku tkanek miękkich potęgującego ucisk nerwu. Objawy nasilają się po uniesieniu ręki, a maleją po jej opuszczeniu. Typowy dla zaawansowanego zespołu cieśni jest objaw Raynauda. W tak rozwiniętej postaci ból i drętwienie pojawiają się również w ciągu dnia, dochodzi do zaburzeń czucia powierzchownego w obrębie opuszek palców I i II, upośledzenia czynności motorycznej nerwu pośrodkowego i utraty precyzji ruchów. W pełni rozwiniętym zespole dochodzi do niedowładu i stopniowego zaniku mięśni kłębu kciuka, a tym samym – upośledzenia funkcji chwytnej dłoni [14]. Leczenie zachowawcze zespołu cieśni nadgarstka stosowane jest w mniejszej części przypadków, zwykle nie przynosi oczekiwanego efektu. Metoda jest uzasadniona w niezaawansowanych postaciach zespołu, jeśli znana jest przyczyna wywołująca. Celem jest usunięcie subiektywnie odczuwanych dolegliwości i hamowanie postępu choroby [7]. Podczas terapii zaleca się unieruchomienie (14–21 dni) stawu nadgarstkowego, w pozycji niewielkiego zgięcia dłoniowego, obarczającą szyną dłoniową. Takie unieruchomienie minimalizuje siły ściskające w przestrzeni kanału i zapobiega wzrostowi ciśnienia wewnątrzkanałowego, przeciwdziałając tym samym drażnieniu nerwu [4, 8].POLECAMY W leczeniu operacyjnym stosowane jest odciążenie nerwu pośrodkowego i przecięcie troczka zginaczy [14, 15]. Od razu po zabiegu stosuje się rehabilitację w celu szybkiego przywrócenia funkcji dłoni, zniesienia obrzęku, stanu zapalnego i odżywienia tkanek i nerwu. Inną metodą leczenia operacyjnego jest artroskopowe odbarczenie kanału nadgarstka. Jednak metoda ta przeznaczona jest dla ściśle wąskiego grona pacjentów ze względu na dużą liczbę powikłań. Po zabiegu ręka jest unieruchamiana w szynie na 7–10 dni. Dodatkowo stosowana jest farmakoterapia i fizjoterapia [10, 13]. W przypadku farmakoterapii stosuje się leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, poprawiające przewodnictwo nerwowe i odwadniające, miejscowo wstrzykiwane są kortykosteroidy. Usprawnianie zespołu cieśni kanału nadgarstka jest szczególnie trudne ze względu na budowę anatomiczną (ciasne przestrzenie, warunki unaczynienia). Ręka narażona jest na występowanie bólu i obrzęku, dlatego też fizykoterapia jest cennym elementem w procesie leczenia. Jej celem jest działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i przygotowawcze do kinezyterapii i terapii zajęciowej. Zarówno w leczeniu zachowawczym, jak i operacyjnym wybór metod fizjoterapii jest zbliżony. Poniżej opisano metody szczególnie skuteczne w usprawnianiu zespołu cieśni kanału nadgarstka. POLE MAGNETYCZNE NISKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI Zastosowanie tego czynnika fizykalnego jest korzystne, ponieważ efektem jest działanie przeciwbólowe, regeneracyjne oraz przeciwzapalne. Działanie przeciwbólowe pola magnetycznego polega na stymulacji wzrostu wydzielania substancji z grupy β-endorfin odpowiedzialnych za podwyższenie progu czucia bólu. Korzystnym zjawiskiem jest utrzymywanie się efektu przeciwbólowego po zabiegu. Pole magnetyczne ma również właściwości regeneracyjne. Polegają na intensyfikowaniu procesów utylizacji tlenu i oddychania tkankowego. Wiąże się to z pobudzeniem procesów oddychania tkankowego, syntezy DNA oraz przyspieszenia cyklu mitotycznego. Działanie przeciwzapalne związane jest ze stymulacją tworzenia prostaglandyny E oraz c-CAMP. Prostaglandyna E ma korzystny wpływ na gromadzenie się c-CAMP, ponieważ zmniejsza wydzielanie mediatorów zapalenia. Właściwości pola magnetycznego są korzystne u pacjentów unieruchomionych, ponieważ przenika ono każdą strukturę – nawet opatrunek gipsowy. Daje to możliwość szybszego działania usprawniającego, zanim wprowadzi się kompleksową fizykoterapię. Dodatkowo w terapii neuropatii zmienne pole magnetyczne niskiej częstotliwości korzystnie wpływa poprzez stymulację wzrostu włókien w nieuszkodzonych neuronach, poprawę trofiki tkanek miękkich, przyspieszenie powrotu funkcji w uszkodzonych włóknach o zachowanej ciągłości i ograniczenie bliznowacenia wokół nerwu [8, 12]. O skuteczności tego typu pola w leczeniu neuropatii świadczą badania Ginszta i wsp., którzy ocenili wpływ pola magnetycznego niskiej częstotliwości w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. W grupie 59 badanych u wszystkich zastosowano unieruchomienie szyną, dodatkowo połowę grupy (grupa I) poddano terapii polem magnetycznym. Zastosowano parametry: 15 dni terapii, przebieg sinusoidalny, indukcja 10 mT, częstotliwość 40 Hz, czas zabiegu 25 minut. Oceniano dolegliwości subiektywne (ból nocny i drętwienie, zaburzenia snu, mrowienie, sztywność poranna, osłabienie sprawności ręki, zaburzenia czucia i potliwości), objawy przedmiotowe (test Phalena, Gilliata i Wilsona, Tinela, czucie dwupunktowe opuszek II i III) i parametry przewodnictwa nerwu pośrodkowego (czuciowe, ruchowe). Po ukończonej terapii i ponownej ocenie w grupie leczonej polem (grupa I) uzyskano wyższe parametry prędkości przewodzenia (nerve conduction velocity – NCV) we włóknach czuciowych. Odnotowano również poprawę w zakresie funkcji nerwu pośrodkowego, jednak ulegała ona zmniejszeniu wraz z upływem czasu od zakończenia terapii. Po upływie czterech miesięcy od zakończenia terapii, w grupie I utrzymywał się wzrost NCV średnio o 1,62 m/s w porównaniu z wartościami przed terapią. W grupie leczonej zachowawczo parametr ten obniżył się o 0,96 m/s w porównaniu z wartościami przed terapią. Po czterech miesiącach w porównaniu z wartościami wyjściowymi latencja czuciowa (Lkc) i ruchowa (Lkr) w grupie I była wyższa o 0,13 m/s i 0,11 m/s, w grupie drugiej odnotowano wzrost latencji jedynie o 0,07 m/s i 0,09 m/s. Na podstawie wyników można wywnioskować, że zastosowane pole magnetyczne zapobiegło rozwojowi zaburzeń przewodnictwa nerwowego w przeciągu czterech miesięcy. W grupie I uzyskano również zmniejszenie lub ustąpienie dolegliwości bólowych, parestezji nocnych, zaburzeń snu, odczuwania parestezji w ciągu dnia, sztywności porannej, osłabienia sprawności ręki, odczuwania zaburzeń czucia palców. W grupie drugiej uzyskano jedynie zmniejszenie bólu i parestezji nocnych, zaburzeń snu i sztywności ręki. W przypadku testów diagnostycznych, zastosowanych po 4 miesiącach, jedynie w grupie I zaobserwowano niewielką poprawę wyników testu Tinela, w pozostałych testach nie wykazano zmian [8]. IMPULSOWE POLE ELEKTROMAGNETYCZNE WIELKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI Zabieg z zastosowaniem pola elektromagnetycznego polega na dostarczeniu energii o dużej częstotliwości w krótkim czasie i długiej przerwie po każdym impulsie. Wpływ pól na elektryczny potencjał błon komórkowych powoduje zmiany fizykochemiczne. Efektem jest działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe [2]. Dobierając parametry, należy pamiętać, że w stanach ostrych i podostrych wskazana jest mniejsza częstotliwość, w przewlekłych możliwe jest ustawienie większej częstotliwości. Przeciętny czas zabiegu wynosi 15–20 minut, seria obejmuje 10–20 zabiegów wykonywanych codziennie lub co drugi dzień [12]. Po dobraniu parametrów należy dostroić do rezonansu zespół głowica – pacjent. Za pomocą pokrętła należy doprowadzić do najjaśniejszego świecenia żarówki na elektrodzie. Dakowicz i wsp. zbadali oddziaływanie pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości połączonego z zabiegami jonoforezy z 1-procentowym jodkiem potasu w leczeniu zachowawczym zespołu cieśni kanału nadgarstka. Trzydzieści osób (grupa I – objawy najmniej nienasilone, grupa II – pośrednie, grupa III – zaawansowane) poddano dwóm seriom po 10 zabiegów jonoforezy z 1-procentowym jodkiem potasu (15 ml/zabieg, natężenie do 5 mA, powierzchnia elektrody 50 cm², czas 20 minut) oraz impulsowego pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości (czas impulsu 60 µs, częstotliwość 160 Hz, moc 500 W, czas zabiegu 10 minut). Pomiędzy seriami stosowano dwutygodniową przerwę. Oceny dokonano badaniem subiektywnym [charakter bólu, natężenie mierzone wizualną skalą analogową (Visual Analogue Scale – VAS), charakter parestezji], klinicznym (test Phalena, Tinela, opaskowy, dyskryminacyjnego czucia), mierzono siłę chwytu i określano stopień zaniku mięśni. Po zakończeniu leczenia uzyskano istotne zmniejszenie bólu (VAS) u wszystkich badanych. W grupach I i II zmniejszyła się liczba pacjentów zgłaszających parastezje dzienne i nocne, w grupie III zmiana nie była znamienna statystycznie. Zmniejszenie liczby pacjentów z dodatnim testem Phalena stwierdzono w grupie I i II, zmniejszenie liczby pacjentów z dodatnim testem Tinela, dodatnim testem opaskowym i testem dyskryminacyjnym stwierdzono w grupie II, w grupie I i III zmiany nie były znamienne statystycznie. W trakcie leczenia nie obserwowano wzrostu siły mięśniowej w żadnej z badanych grup [5]. GALWANIZACJA/JONOFOREZA W terapii zespołu kanału nadgarstka jonoforeza znajduje zastosowanie z uwagi na właściwości wprowadzanych leków oraz prądu galwanicznego. Anoda wykazuje działanie przeciwbólowe, katoda – pobudzające, wywołujące silne przekrwienie, zwiększa pobudliwość nerwów i mięśni [12]. Najczęściej stosowanymi lekami do jonoforezy w terapii zespołu cieśni są: Butapirazol (+), Novokaina (+), Olfen (–), Diclac (–), Hydrocortisoni Hemisuccinatum (–), witamina B1, jodek potasu (–). Wodny roztwór jodku potasu 1–2% ma pozytywny wpływ na tkankę włóknistą będącą głównym składnikiem więzadła poprzecznego nadgarstka [2, 5], witamina B1 przyspiesza gojenie i wykazuje działanie uśmierzające, pozostałe leki mają działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwobrzękowe. Optymalny czas zabiegu wynosi 15–20 minut, 5 razy w tygodniu. Najkorzystniejszy jest poprzeczny przepływ prądu. Aby go uzyskać, należy ułożyć elektrody poprzecznie – na grzbietowej i dłoniowej stronie nadgarstka. Takie ułożenie powoduje głębszą penetrację prądu w tkankach. Literatura [4] proponuje również galwanizację podłużną – katoda umocowana jest na karku, anoda na ręce, czas zabiegu 15–20 minut, 10 × 506 mA. Należy pamiętać, aby skóra okolicy poddawanej zabiegowi nie była uszkodzona. SONOTERAPIA Terapeutyczne działanie sonoterapii polega na zwiększeniu przepływu krwi, przyspieszeniu przepływu limfy w naczyniach limfatycznych i zwiększeniu procesów wchłaniania, wytworzeniu w tkankach stanu przekrwienia czynnego. Fale wytwarzają w tkankach ciepło, przyspieszają procesy metaboliczne [11]. Wykazują działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz zwiększają rozciągliwość tkanki łącznej, poprawiają funkcję nerwu, zmniejszają napięcie mięśni oraz odpowiadają za wzrost przepuszczalności błony komórkowej. W trakcie zabiegu na dłoniową okolicę nadgarstka powinien on być maksymalnie zgięty grzbietowo, analogicznie – dla okolicy grzbietowej nadgarstek zgięty dłoniowo. Podczas wykonywania zabiegu w obrębie stawów ważne jest, aby dotrzeć ultradźwiękami do miejsca przebiegu nerwu. Poza samym stawem nadgarstkowym i kciukiem należy prowadzić głowicę wzdłuż przebiegu nerwu pośrodkowego. Czas prowadzenia głowicy przez długość jednego pasa wynosi ok. 30 sekund. Głowica powinna wywierać nieznaczny nacisk i być prowadzona okrężnymi ruchami (2–3 sekundy na pojedyncze okrążenie). Zbyt szybkie prowadzenie głowicy może nie wywołać powstania podłużnej fali ultradźwiękowej. Zamiast substancji sprzęgającej można zastosować leki o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym (Diclofenac żel 1%, Voltaren emulżel 1%, Ketoprofen żel 2,5%, Ibuprofen żel 5% i krem 5%, Hydrocortison krem 1% i maść 1–10%) [2]. Należy pamiętać, że jeśli pole zabiegowe zostanie nagrzane, np. zabiegami cieplnymi przed wykonaniem ultradźwięków, energia fali zostanie pochłonięta przy powierzchni skóry (w rezultacie powierzchniowego przegrzania krew krąży najszybciej). Skuteczności działania sonoterapii w zachowawczym leczeniu zespołu cieśni nadgarstka dowiodły badania Kwolka i wsp. [11, 16]. Badacze oceniali skuteczność wybranych parametrów fali ultradźwiękowej, aby określić, które z nich są najskuteczniejsze. Przebadano 61 osób (102 ręce). Przed rozpoczęciem terapii i po jej zakończeniu oceniono objawy kliniczne (zaburzenia czucia, objaw butelki Luthy’ego, zaburzenia wegetatywne, jakość chwytu zgrubnego), subiektywne objawy (drętwienie, ból, mrowienie, sztywność poranna, trudności w samoobsłudze) oraz wykonano testy prowokacyjne (Tinela, Phalena, odwrócony test Phalena, test opaski uciskowej). Wykonano komputerowy pomiar zakresu ruchu stawów ręki, siłę ścisku lokalnego ręki, badanie elektroneurograficzne oceniające przewodnictwo ruchowe i czuciowe nerwu pośrodkowego. Na podstawie badania elektroneurograficznego dokonano klasyfikacji stopnia zaawansowania zespołu (niewielki, mierny, znaczny). Losowo wyodrębniono 3 grupy, w których stosowano masaż wirowy, sonoterapię, automobilizację nerwu pośrodkowego. W grupie I stosowano sonoterapię o parametrach: fala ciągła, 0,3 W/cm², 8 minut zabiegu, w grupie II: fala ciągła, 0,6 W/cm², 4 minuty, w grupie III: fala impulsowa, 0,6 W/cm², współczynnik wypełnienia 1/5, 8 minut. Całkowita energia zabiegu w grupach I i II wyniosła 720 J, w III – 288 J. Po roku ponownie dokonano oceny (42 osoby, 68 rąk) poprzez objawy kliniczne, testy prowokacyjne, komputerowy pomiar zakresu ruchu stawów ręki i siłę ścisku lokalnego ręki. Po analizie wyników stwierdzono, że fale o intensywnościach z zakresu dawek słabszych i średnich zmniejszają nasilenie objawów klinicznych, efekty po zastosowaniu fali impulsowej są wyraźniejsze niż w przypadku fali ciągłej. Fala impulsowa najskuteczniej obniżyła poziom bólu dziennego, mrowienia i wyniki testów prowokacyjnych. LASEROTERAPIA Promieniowanie laserowe jest wykorzystywane w terapii zespołu cieśni ze względu na korzystny wpływ na czynność obwodowego układu nerwowego. W badaniach na zwierzętach i ludziach stwierdzono korzystne zmiany w przewodnictwie nerwowym i czynności komórek nerwowych. Stwierdzono, że terapia promieniowaniem przynosi efekt przeciwbólowy dzięki zwiększeniu zawartości endorfin i prostaglandyn i usprawnieniu procesów metabolicznych. Pociąga to za sobą efekt przeciwzapalny i przeciwobrzękowy [2]. Dodatkowo dochodzi do zwiększenia odpływu limfy z miejsc objętych stanem zapalnym [1, 12]. Po dokonaniu przeglądu prac naukowych Bartkowiak wnioskuje się, że promieniowanie laserowe może pobudzać regenerację nerwu, pozytywnie wpływa na przyrost aksonów i przyspiesza mielinizację [1]. W terapii zespołu cieśni nadgarstka zaleca się zastosowanie dawki 4–12 J/cm2 . Istotne jest to, że tkanki uszkodzone są bardziej podatne na wpływ naświetlań. Różnica pomiędzy 4 J/cm2 a 12 J/cm2 jest duża, zatem należy indywidualnie dobierać parametry zabiegu dla każdego pacjenta. Dobór parametrów zależy od fazy schorzenia, wrażliwości pacjenta na promieniowanie czy straty energii związanej z zastosowaną techniką (w przypadku użycia skanera utrata jest największa). Naświetlanie powierzchniowe powinno obejmować grzbietową i dłoniową okolicę nadgarstka, kontaktowe natomiast – punkty bolesne oraz okolice przebiegu nerwu pośrodkowego. Przy dawce 6 J/cm2 na punkt spustowy bólu i mocy promieniowania 200 mW naświetlanie powinno trwać 30 sekund na każdy punkt. Podczas naświetlania można stosować uc... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź
Po zabiegu usunięcia ganglionu lekarz unieruchamia staw na kilka dni. Czasami konieczne jest krótkotrwałe zastosowanie szyny ograniczającej ruchy nadgarstka lub palca. Jak najszybciej wprowadza się ruchy zgięcia i wyprostu nadgarstka, stopniowo zwiększając zakres ruchu. Powrót do pełnej aktywności jest możliwy przeważnie po około
jestem 3 mies po zabiegu ciesni nadgarstka reba boli i puchnie ,wynik mr ;nerw posrodkowy obrzekniety, krotkoodcinkowo ucisniety przez sciegno miesnia dłonowego płynu przy sciegnie miesnia zginacza długirgo kciuka ,i co dalej czy jest konieczna operacjia prosze o szybka odpowiedzi , KOBIETA, 44 LAT ponad rok temu Neurologia Ortopedia Zespół cieśni nadgarstka Mięśnie Możliwości leczenia dzieci autystycznych Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są możliwości leczenia dzieci autystycznych. Lek. Katarzyna Szymczak 79 poziom zaufania Wynik wskazuje że ucisk nadal istnieje,wskazany ponowny zabieg. Pozdrawiam 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Ból kciuka po zabiegu cieśni nadgarstka – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Co oznacza drętwienie palców u 31-latki? – odpowiada Dr n. med. Magdalena Nowaczewska Skoki mięśni po zabiegu cieśni nadgarstka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska O czym świadczy opuchlizna w okolicy blizny? – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Drętwienie palców po zabiegu ZCN – odpowiada Dr n. med. Anna Błażucka Zespół cieśni nadgarstka i ból po zabiegu – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Co znaczy bardzo słabe czucie po operacji cieśni? – odpowiada Mgr Paweł Czarnocki Co znaczy mocne drętwienie po zabiegu cieśni nadgarstka? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Jak długo można pozostać na zwolnieniu po zabiegu cieśni nadgarstka? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Piekący ból 10 miesięcy po zabiegu cieśni nadgarstka – odpowiada Dr n. med. Mariusz Pytlasiński artykuły Mrowienie w palcach w nocy: to może być zespół cieśni nadgarstka Zespół cieśni nadgarstka to wbrew pozorom problem Odbarczenie nerwu - wskazania, opis zabiegu, badania, zalecenia Odbarczenie nerwu jest często koniecznością w zesp Ganglion - przyczyny, objawy i leczenie Ganglion, czyli torbiel galaretowata, to zmiana po
Zespół cieśni kanału nadgarstka - Leczenie. We wczesnym stadium choroby możemy skupić się na leczeniu zachowawczym, a w przypadku niepowodzenia zastosować leczenie operacyjne, które jest leczeniem z wyboru tej jednostki chorobowej.
Artykuł autorstwa eksperta medycznego: doktor Clyde E. Morgan, DC, ekspert ds. układu mięśniowo-szkieletowego Pacjenci, którzy wykonują swoje badania uznają, że muszą wypróbować inne alternatywy przed uciec się do zabiegu chirurgicznego w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. To dlatego, że badania pacjentów pokazują 50% do 60% wskaźnik sukcesu i nawet kiedy operacja uwolnienia cieśni nadgarstka jest uważana za udaną, nadal jest prawdopodobne, że powróci dla 85% ludzi w ciągu siedmiu lat. Tak więc, poddanie się operacji nie jest najlepszym rozwiązaniem. Powinna być rozważana jako ostateczność po zastosowaniu innych klinicznie udokumentowanych schematów leczenia. Więc, jakie są klinicznie udokumentowane alternatywy dla operacji? Pierwszą alternatywą leczenia cieśni nadgarstka, którą powinieneś rozważyć jest Terapia Rozwiązująca Cieśń Nadgarstka. Została ona opracowana przez lekarzy pracujących z pacjentami i ma 97% wskaźnik sukcesu. Pacjenci twierdzą, że jest to najlepsza terapia medyczna, jakiej kiedykolwiek próbowali. Jest to naturalna terapia rozciągająca stosowana w nocy podczas snu przy użyciu unikalnego systemu tapingowego. Delikatne, ale konsekwentne rozciąganie stosowane przez 8 godzin podczas snu, przywraca elastyczność tkance miękkiej wokół kanału nadgarstka, przywraca krążenie krwi do uszkodzonej tkanki i rozprasza płyn limfatyczny. W ten sposób ciśnienie jest zmniejszone z nerwu pośrodkowego w ciągu sześciu tygodni protokołu opracowanego przez lekarzy. Gdy ciśnienie zniknie, zespół i objawy ustępują na 2 do 7 lat. Nie ma żadnych zagrożeń, żadnych przestojów i żadnych komplikacji. Neurolodzy (specjaliści od nerwów) twierdzą, że “Carpal Solution stanowi najlepszą pierwszą linię obrony przed zespołem cieśni nadgarstka”. Większość pacjentów mówi po prostu, że jest to ich “Lekarstwo na cieśń nadgarstka”! Na tej stronie internetowej możesz dowiedzieć się wszystkiego o terapii Carpal Solution i zamówić ją online. Druga alternatywa, którą możesz chcieć rozważyć, jest najlepiej stosowana, gdy jesteś u kresu wytrzymałości i musisz mieć ulgę już teraz. Następnie można udać się do pogotowia ratunkowego lub ortopedycznego chirurga i poprosić o zastrzyk sterydowy. Zastrzyki sterydowe działają dla około 50% ludzi i dają natychmiastową ulgę, kiedy działają. Ulga nie jest trwała i objawy cieśni nadgarstka wracają w ciągu 2 do 3 miesięcy. Podręczniki medyczne sugerują, że nie należy wykonywać więcej niż 2 zastrzyków sterydowych do jednego stawu w ciągu całego życia. Wynika to z możliwości pogorszenia stanu stawów w dłuższym okresie czasu. Trzecia alternatywa dla operacji, którą należy rozważyć, to noszenie sztywnych szelek na rękę, znanych również jako szyny na nadgarstek. Te szelki mogą być zakupione w każdej drogerii lub aptece. Te unieruchamiające szelki lub szyny złagodzić dyskomfort związany z ruchem i może być pomocne przez kilka tygodni do miesiąca, aż można zatrudnić lepszą strategię. Istnieje kilka problemów związanych z tym podejściem. Unieruchomienie ręki i nadgarstka prowadzi do zaniku mięśni i często dochodzi do dalszych obrażeń tkanki miękkiej wokół kanału nadgarstka z powodu ciągłego nacisku sztywnego materiału na tkankę miękką ręki. Ludzie uważają, że te sztywne szelki na rękę lub szyny na nadgarstek są denerwujące, ponieważ są ograniczające i nieco niewygodne. Na dłuższą metę te sztywne szelki pogarszają stan kanału nadgarstka, jeśli są noszone stale. Są one najlepiej zatrudnione tylko w dwóch sytuacjach. Jedna sytuacja jest wtedy, gdy podnosisz ciężkie przedmioty rutynowo w pewnym momencie dnia. Sztywna szyna może chronić twoją rękę i nadgarstek przed stresem związanym z powtarzającym się podnoszeniem. W tym przypadku sztywna szyna nie powinna być noszona dłużej niż dwie godziny dziennie. Drugą sytuacją, w której sztywny aparat może być pomocny, jest sytuacja, w której zwijasz ręce w nocy podczas snu i nie możesz się przekwalifikować, aby spać w innej pozycji, sztywna szyna może być noszona luźno, aby zapobiec zginaniu nadgarstka pod kątem prostym. Kiedy nadgarstek jest zgięty pod kątem prostym, tunel nadgarstka jest zwężony o około połowę, co powoduje większy nacisk na nerw pośrodkowy. Lekarze utrzymują, że lepiej jest znaleźć sposób, aby za pomocą poduszek zmienić swoją postawę podczas snu i uniknąć zginania nadgarstków, niż uzależnić się od sztywnych szelek. Jeśli nie możesz przestać zginać nadgarstków pod kątem prostym podczas snu, możesz nosić urządzenie do rozciągania Carpal Solution Therapy pod sztywnymi szelkami, jeśli musisz przez sześć tygodni protokołu. Ważne jest, aby podczas terapii nosić sztywną ortezę luźno – na tyle ciasno, aby nie dopuścić do wykrzywiania rąk. W przeciwnym razie zniweluje to działanie rozciągające terapii Carpal Solution Therapy. Na dłuższą metę te sztywne szelki prowadzą do zaniku mięśni i pogarszają stan Carpal Tunnel, jeśli są używane dłużej niż kilka godzin dziennie. Najlepiej jest ich unikać w przypadku podejścia długoterminowego. Czwarte podejście to rozciąganie palców i dłoni w ciągu dnia lub masaż wykonywany przez terapeutów ręki lub masażystę ręki. Rozciąganie w ciągu dnia, ćwiczenia na cieśń nadgarstka w ciągu dnia i masaż dłoni mogą być bardzo pomocne, jeśli masz czas na rozciąganie przez pół godziny do 45 minut dwa lub trzy razy dziennie. Rozciąganie w ciągu dnia jest komplementarne z terapią Carpal Solution. Te dwa podejścia wzmacniają się wzajemnie i mogą być stosowane razem. Oba pomagają przywrócić krążenie krwi i elastyczność tkanek miękkich ręki oraz rozproszyć płyn limfatyczny, który pomaga złagodzić nacisk na nerw pośrodkowy. Większość pacjentów twierdzi, że noszenie urządzenia do rozciągania nadgarstka podczas snu jest o wiele wygodniejsze niż szukanie dodatkowej godziny lub dwóch dziennie na rozciąganie dłoni i nadgarstka lub masaż. Terapia Carpal Solution jest skuteczna, ponieważ stosuje spójną terapię rozciągającą przez 8 godzin podczas snu. Nie ma innego sposobu na powielenie tej spójnej, delikatnej terapii rozciągającej podczas snu z terapią rozciągającą w ciągu dnia, masażem lub ćwiczeniami na tunel nadgarstka. Kliknij na strzałkę na obrazku poniżej, aby obejrzeć filmik z Diane, pianistką i dyrektorem muzycznym w Los Angles w Kalifornii, która opowiedziała swoją historię o wypróbowywaniu różnych alternatyw dla tunelu nadgarstka, aby spróbować i uratować swoją karierę muzyczną. W końcu znalazła tę, która zadziałała! Spodoba Ci się historia Diane. Jest to najbardziej popularny film na naszej stronie. .
Zespół cieśni nadgarstka (CTS) jest powszechnym zaburzeniem neurologicznym, które występuje, gdy nerw pośrodkowy, który biegnie od przedramienia do dłoni, zostaje uciskany lub ściśnięty w nadgarstku. Możesz odczuwać drętwienie, osłabienie, ból dłoni i nadgarstka, a palce mogą stać się spuchnięte i bezużyteczne.
ChiroplasticaWrocław, ul. Królewiecka 161 lok. 178,5 / 10 • Bardzo dobra • 249 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka od 3500 złLek. Ahmed Elsaftawy to jeden z kilkunastu polskich chirurgów, posiadających europejską specjalizację z chirurgii ręki. W Dolnośląskim Centrum Chirurgii Chiroplastica zabiegi tego rodzaju są przeprowadzane od ponad 10 film o zabiegu »Konsultacja ortopedyczna 250 złCentrum Medyczne DamianaWarszawa, ul. Wałbrzyska 467,2 / 10 • Dobra • 641 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka 5900 złKonsultacja ortopedyczna 215 złAVIMEDKatowice, ul. Gliwicka 1598,6 / 10 • Bardzo dobra • 287 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka od 2600 złKonsultacja ortopedyczna od 180 złSzpital LUX MED PuławskaWarszawa, ul. Puławska 4559,1 / 10 • Znakomita • 576 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka 6000 złKonsultacja ortopedyczna od 222 złCarolina Medical Center8,1 / 10 • Bardzo dobra • 1042 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstkazadzwońKonsultacja ortopedyczna od 270 złMedi Horizon ClinicWarszawa, ul. Domaniewska 39A10 / 10 • Rewelacyjna • 110 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka od 3500 złKonsultacja ortopedyczna 350 złFlosmed9,1 / 10 • Znakomita • 3200 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka od 5000 złKonsultacja ortopedyczna 250 złCentrum Medyczne INTERMEDKraków, Zabierzów, ul. Krakowska 3178,8 / 10 • Bardzo dobra • 47 opinii Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka od 3000 złKonsultacja ortopedyczna 200 zł Operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka - informacjeNie są znane konkretne przyczyny zespołu cieśni kanału nadgarstka. Do jego powstawania może się jednak przyczyniać przeciążenie ręki poprzez częste wykonywanie tych samych czynności i ruchów. Ponadto inną przyczyną może być także nieprawidłowe wygojenie złamania, zaburzenia hormonalne, zmiany zwyrodnieniowe oraz zwichnięcia nadgarstka. Choroba ta częściej występuje u kobiet, niż u mężczyzn. Wyleczyć bolący nadgarstek Na artroskopię cieśni nadgarstka można się udać do Polikliniki JollyMed mieszczącej się w Warszawie. Tutaj zespół cieśni nadgarstka może być też operowany metodą tradycyjną chirurgiczną. Z innych zabiegów małoinwazyjnych chirurgii ogólnej lekarze wykonują tutaj także: cholecystektomię laparoskopową (usunięcie pęcherzyka żółciowego), artroskopie stawów kolanowych czy łokciowych a także laserowe leczenie żylaków kończyn dolnych. Specjalistą jest tutaj dr n. med. Edward Mickielewicz, ortopeda i traumatolog narządu ruchu od 2006 roku, posiadający doświadczenie zdobyte w Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Uniwersytetu Medycznego w Warszawie. Endoskopowe leczenie zespołu cieśni kanału nadgarstka to jeden z zabiegów chirurgii małoinwazyjnej oferowany przez Szpital Specjalistyczny im. Św. Rodziny mieszczący się w Rudnej Małej niedaleko Rzeszowa. Wśród innych operacji tego typu można tu wymienić: małoinwazyjne stabilizacje przy złamaniach kręgosłupa (technika sexten, werteboplastyka), artroskopową naprawę uszkodzeń pierścienia rotatorów (staw barkowy), kapoplastykę stawu biodrowego oraz przezskórną korekcję palucha koślawego stopy. Na Oddziale Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu pracuję tutaj dr n. med. Arkadiusz Bielecki, specjalista ortopedii i traumatologii (I stopnia od 1987 oraz II stopnia od 1991 roku), który tytuł doktora nauk medycznych uzyskał po obronie rozprawy doktorskiej w roku 1994. Dolnośląskie Centrum Medyczne Dolmed znajdujące się we Wrocławiu posiada w swojej ofercie medycznej zabieg endoskopowy w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka. Przeprowadza się tutaj także leczenie zachowawcze tego schorzenia - unieruchomienie ręki, wstrzykiwanie sterydów, podawanie leków przeciwbólowych i moczopędnych oraz fizjoterapia. Leczenie operacyjne małoinwazyjne natomiast przeprowadza tutaj dr n. med. Maciej Garbień, specjalista chirurgii ogólnej I stopnia od 2000 roku. Swoje doświadczenie zdobywał w Szpitalu Kolejowym we Wrocławiu na Oddziale Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej a także w innych wrocławskich szpitalach specjalistycznych. Szpital w Knurowie na Oddziale Chirurgii Ogólnej wykonuje małoinwazyjną metodę endoskopową likwidującą zespół cieśni nadgarstka. Ponadto przeprowadzane są tutaj również zabiegi chirurgii małoinwazyjnej - laparoskopowe leczenie dróg żółciowych, przepuklin rozworu przełykowego oraz choroby refluksowej żołądka a także endoskopia operacyjna odbytnicy (polipektomia). Operacje cieśni nadgarstka przeprowadza dr Grzegorz Sztolcman, specjalista chirurgii ogólnej (I stopnia od 1992 i II stopnia od 1996 roku), który posiada podspecjalizację z chirurgii ręki i mikrochirurgii. Jest także operatorem w Szpitalu Miejskim im. dr L. Rydygiera w Częstochowie. Pacjentom cierpiącym na zespół cieśni nadgarstka udzielana jest również pomoc operacyjna na Oddziale Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej Szpitala Chirurgii Małoinwazyjnej i Rekonstrukcyjnej CMR w Bielsku-Białej. Operacja wykonywana jest metodą artroskopową. Tą samą metodą leczone są tutaj urazy barku i łokcia, wykonywane zabiegi usuwania ciał wolnych i wyrośli kostnych, opracowania uszkodzeń łękotek czy rekonstrukcje więzadeł. Do zespołu specjalistów należy tutaj dr n. med. Roman Pawlas, ortopeda i traumatolog I i II stopnia specjalizacji. Zdobywał swoje doświadczenie, pracując w Wojewódzkim Szpitalu Chirurgii Urazowej w Piekarach Śląskich. Warszawski Szpital Lux Med z zakresu chirurgii endoksopowej oferuje zabieg leczący zespół cieśni kanału nadgarstka. To schorzenie można tutaj wyleczyć także techniką otwartą małoinwazyjną. Zabieg ten oraz inne z chirurgii ręki wykonuje w tym szpitalu dr n. med. Jarosław Strychar, ortopeda i traumatolog z bogatym doświadczeniem zdobytym w Instytucie Ortopedii i Traumatologii w Mińsku oraz w Klinice Traumatologii i Chirurgii Ręki Akademii Medycznej w Poznaniu. Więcej na temat operacja endoskopowa zespołu cieśni kanału nadgarstka
XEDz. 305fdidbmo.pages.dev/248305fdidbmo.pages.dev/179305fdidbmo.pages.dev/119305fdidbmo.pages.dev/195305fdidbmo.pages.dev/317305fdidbmo.pages.dev/25305fdidbmo.pages.dev/181305fdidbmo.pages.dev/302305fdidbmo.pages.dev/122
operacja cieśni nadgarstka film
